Linie hodowlane

Pasieka

Dobra

Hodowla linii Dobra rozpoczęła się w 1995 roku. Jest to pszczoła miejscowa dostosowana do naszych warunków klimatycznych i pożytkowych. To co ją wyróżnia to dobra zimowla na zapasach także z domieszką spadzi. Jesienią wcześnie przerywa czerwienie co ułatwia walkę z warrozą. Natomiast wczesną wiosną czerwi ostrożnie do momentu ustabilizowania się pogody co również pomaga w walce z warrozą. Obie te cechy traktowane są za duży atut tej pszczoły i poddawane są dalszej selekcji w celu utrwalenia tych cech. Pszczoła ta wykazuje się częściową odpornością na warrozę co zostało potwierdzone w badaniach naukowych. Jest to pszczoła bardzo higieniczna co potwierdzają badania Kwestoslawa Czermaka. Ta cenna cecha również podlega selekcji w celu jej utrwalenia w naszym programie hodowlanym. Jest to pszczoła bardzo łagodna. Dobrze trzyma się plastrów. Miód chętnie gromadzi w nadstawce. Jest mało rojna. Przy wejściu w nastrój rojowy łatwo ją z niego wyprowadzić. Ubarwienie tej pszczoły jest  ciemne a wszelkie  nieliczne przypadki nietypowego ubarwienia poddawane są ostrej selekcji negatywnej czyli takie rodziny eliminowane są z dalszej hodowli. Program hodowlany realizowany dla linii „Dobra” to tzn. „HODOWLA ZACHOWAWCZA” pszczoły linii „Dobra”

Zobacz program: Program hodowlany linii dobra

Karpatka

Hodowla linii „Karpatka” rozpoczęła się w Pasiece Hodowlanej 1995 roku. Jest to pszczoła wywodząca się z Karpat Wschodnich a konkretnie z Zakarpacie z Ukrainy.

Zobacz mapę: https://mapy.com/s/nofukovela

W 1995 zakupiliśmy dużą partię matek z hodowli elitarnej od Wasyla Gajdara z Mukaczewa. W latach 20-tych i 30-tych Zakarpacie wchodziło w skład Czechosłowacji. Już wtedy miejscowi pszczelarze bardzo cenili pszczoły z tego regionu. Pszczoły te stały się w czasach ZSRR bardzo popularne w całym Związku Radzieckim. Ukraina produkowała gigantyczną ilość odkładów na potrzeby sowchozów i kołchozów w ZSRR. Ogromna ilość odkładów z matkami tej rasy z Ukrainy trafiała do Azji Centralnej i na Syberię aż po Mandżurię i Władywostok i wszędzie się  sprawdzała. Miejscowi pszczelarze prowadzili prace hodowlane i doskonalili tą pszczołę. Zainteresował się tą pszczołą Instytut Pszczelarski w Krasnoje koło Moskwy. Po rozpadzie ZSRR prace hodowlane nad tą pszczołą prowadził Instytut Pszczelarski imienia Piotra Prokopowicza w Kijowie i jego filia w Mukaczewie na Zakarpaciu. Cały rejon Zakarpacia to rejon czystej hodowli pszczoły „Karpackiej”.

Pszczoła „Karpacka” hodowana jest w 4 odrębnych populacjach na terenie Zakarpacia, w oparciu o 4 trutowiska: „Sino Wir”, „Howerla”, „Wuczowski” i „Rachiwski”. Nasza hodowla bazowała na materiale wyjściowym 4 populacji pszczoły „Karpackiej”. Pasieka hodowlana co roku importuje elitarny materiał z rejonu Zakarpacie w celach dolewu świeżej krwi do naszej populacji.

Walory pszczoły „Karpackiej” to szybki rozwój wiosenny, duża siła rodzin, zdrowotność, zachowanie higieniczne, dobra zimowla, miodność, łagodność, dobre trzymanie się plastrów. Silne rodziny mogą  wchodzić w nastrój rojowy, ale po zastosowaniu zabiegów łatwo je z niego wyprowadzić. To co ją wyróżnia od innych krainek to bardzo długi języczek około 6,7 mm.  Ubarwienie tej pszczoły nie jest jednolite i nie stanowi elementu selekcji. Dominują pszczoły o ubarwieniu ciemnym ale zdarzają się też pszczoły o ubarwieniu jaśniejszym. Pszczoły tej rasy miód sklepią zazwyczaj na mokro.

Program hodowlany realizowany dla linii „Karpatka” to tzn. „HODOWLA DOSKONALENIA GENETYCZNEGO”

Zobacz program: Program hodowlany linii karpatka